دكتر ستايش

سرطان‌هاي سيستم صفراوي غالبا كمياب هستند. سرطان مجراي صفراوي هنگامي آغاز مي‌شود كه سلول‌هاي سالم مجراي صفراوي تغييرمي كنند و رشد خارج از كنترلي داشته باشند و باعث ايجاد توده‌ شوند كه «تومور» ناميده مي‌شود. به سرطان مجراي صفراوي بيشتر اوقات كلانژيوكارسينوما گفته مي‌شود. براي درمان اين سرطان شايد تنها راه جراحي سرطان مجراي صفراوي باشد

تومور هاي بدخيم و خوش خيم

تومور ممكن است سرطاني يا خوش‌خيم باشد.تومورهاي بدخيم را سرطاني مي نامند كه به معناي رشد و انتشار به ديگر بخش‌هاي بدن است. تومور خوش‌خيم با توجه به اينكه رشد مي‌كند امّا به ديگر قسمت هاي بدن منتشر نمي شود .

انواع تومور ها و  سرطان‌هاي مجراي صفراوي

كلانژيوكارسينوماي خارج‌كبدي

به بخشي از مجراي صفراوي كه بيرون از كبد است، خارج‌كبدي (اكستراهپاتيك) گفته مي‌شود. اين نوع از سرطان ، متداول ترين محل سرطان‌هاي صفراوي‌ مي باشد كه به راحتي قابل درمان است .

كلانژيوكارسينوماي هيلار

محل نسبتاً متداول ديگر براي سرطان مجراي صفراوي نقطه‌ي اتصال مجراي هپاتيك راست و چپ مي باشد. توموري كه از اين محل منشأ مي‌گيرد نيز، هرازگاه تومور كلات‌اسكين گفته مي‌شود.

كلانژيوكارسينوماي درون‌كبدي

حدوداً 5 تا 10 درصد سرطان‌هاي مجراي صفراوي، درون‌كبدي مي باشند. اين سرطان‌ها درون كبد قرارگرفته اند.

 علائم و نشانه هاي انسداد مجراي صفراوي

•     درد در قسمت فوقاني شكم
•     زردي پوست و چشم ها
•     خارش
•     تب بالا همراه با احساس لرز
•     مدفوع قهوه اي متمايل به زرد يا خاكستري روشن
•     ادرار به رنگ چاي يا قهوه

علائم و نشانه هاي اورژانسي انسداد مجراي صفراوي

1.     پوست رنگ پريده، سرد و مرطوب و نبض ضعيف و كند
2.     تب بالا و لرز
3.     اغتشاش شعور

درمان طبيعي

در صورتي‌كه تمايل به درمان طبيعي سرطان مجراي صفراوي داشته باشيد، متخصصان درمان‌هاي مختلفي را در اين زمينه پيشنهاد مي‌دهند. هيچ روش درماني طبيعي نمي‌تواند سرطان را به طور كامل درمان كند، اما مي‌تواند به كاهش علائم اين بيماري، قبل و بعد از عمل جراحي و يا شيمي درماني كمك كند. تغذيه درماني به تقويت سيستم ايمني و كاهش عوارض جانبي شيمي درماني كمك مي‌كند. داروهاي گياهي و يا هموپاتيك نيز به كاهش علائم سرطان مجراي صفراوي كمك مي‌كند. انرژي درماني همراه با درمان با تجسم فكري مي‌تواند به بهبود شرايط فيزيكي و فيزيولوژيكي بيمار كمك كند. مشاوره با متخصص مي‌تواند باعث كاهش افسردگي بيمار و نشان دادن واكنش مثبت بيمار به درمان كمك كند. ماساژ و هيپنوتيزم به كاهش درد ناحيه شكم كمك مي‌كند. بيماران سرطاني بايد مورد حمايت بيشتر اعضاء خانواده و دوستان خود قرار گيرند تا تحمل بيماري براي آن‌ها راحت‌تر شود.

انواع روش هاي جراحي سرطان مجراي صفراوي

برداشت مجراي صفراوي با جراحي

  اين راهكار براي شرايطي است كه تومور به بخش‌هاي ديگري غير از مجرا انتشار نيافته باشد. همچنين جراحي سرطان مجراي صفراوي مي‌تواند دربرگيرنده ي برداشتن غده هاي لنفاوي جهت كنترل براي سرطان باشد. غده هاي لنفاوي اندام هايي كوچك و بيضوي شكل مي باشند و نقش موثري در مقاومت مقابل عفونت‌ها ايفا ميكنند.

جراحي سرطان مجراي صفراوي با هپاتكتومي جزئي (پارسيل)

اگر سرطان نزديك به كبد باشد، جراح بايد قسمتي از كبد را هم برش دهد. بخش باقي‌مانده از كبد كاركرد كل كبد را بر عهده مي گيرد. در بعضي از موارد، در عرض چند هفته كبد به اندازه‌ي طبيعي خود برميگردد.

روش ويپل

اين روش بسيار پرهزينه‌ مي باشد . در مواقعي انجام مي شود كه سرطان نزديك پانكراس باشد . در اين روش تمام يا قسمتي از پانكراس و قسمتي از روده‌ي كوچك، مجراي صفراوي و معده بريده مي‌شود. سپس جراح مجدداً دستگاه گوارشي و سيستم صفراوي را كه دربردارنده كيسه‌ي صفرا و مجراي صفراوي است، به هم وصل مي‌كند. براي حفظ جريان مايع صفرا، قسمت باقي‌مانده‌ي مجراي صفراوي به روده‌ي كوچك وصل مي‌شود.

جراحي ليزر واريس هاي كوچك و درمان آنها

ليزر واريس پا درماني ساده براي واريس هاي كوچك و توسعه نيافته

اين شيوه در خارج از پوست اعمال شده و رگ هاي عنكبوتي شكل موجودزير سطح پوست را بهبود مي بخشد.حرارت حاصل از ليزر رگ مبتلا به واريس را نابود كرده و آن را مبدل به بافتي از زخم ساده مي كند.اين بافت اسكار ايجاد شده موجب انسداد رگ شده و رگ مسدود از چرخه خونرساني خارج مي شود و از بين مي رود.

اين شيوه روشي است كم تهاجمي كه قادر است رگ هاي متاثر از واريس را بهبود بخشد. در اين شيوه از پرتو ليزر استفاده مي گردد. اين پرتو هاي متمركز به سمت بافت هدف با دقت كامل رها مي گردند، بنابراين بافت هاي مجاور متاثر از اين جراحي نخواهند بود. ليزر درماني دورن عروقي روشي است سريع ، موثر و كارامد و بدون هيچ خطري كه استاندارد هاي زيبايي را به طور كامل فراهم نموده و بر كيفيت زندگينيز تاثير به سزايي دارد. مي توان گفت اكثريت بيماران مبتلا به واريس قادرند از اين شيوه ي جراحي بهره جويند. قشر محدودي از بيماران(افرادي كه پس از جراحي ليزر واريس بيماري آن ها مجددا عود كرده باشد)شرايط لازم براي به كار بردن اين جراحي را ندارند. براي اين دسته از بيماران شيوه اسكلوتراپي با استفاده از فوم به منظوردرمان بيماري واريس توصيه مي گردد.

مزاياي استفاده از ليزر در درمان واريس پا

•     اين جراحي شيوه اي كاربردي و موثر و كاملا بي خطر به منظور نابودي واريس مي باشد.
•     در اين شيوه تنها قسمت آسيب ديده از رگ تحت معالجه واقع مي شود.
•     هيچ آسيبي به بافت هاي جانبي وارد نمي گردد.
•     اين شيوه از جراحي بدون هيچگونه از احساس دردي مي باشد.
•     دوران نقاهت و بهبودي كامل ناحيه جراحي كوتاه مي باشد.
•     زمان جراحي كوتاه و بدون صرف زمان مي باشد.
•     پس از بهبودي كامل هيچگونه آثاري از ناحيه جراحي، اسكار و يا عيوب تاثير گذار بر زيبايي بر روي بدن باقي نمي گذارد.
•     در ۹۸ درصد از جراحي ها موفقيت حاصل شده است
•     نيازي به بيهوشي عمومي نيست
•     اين جراحي جزء دسته جراحي هاي سر پايي به شمار مي رود

درمان ليزري واريس براي چه كسي مناسب است؟

فرايند EVLA تقريبا براي تمامي بيماران مبتلا به وريد هاي واريسي مناسب است. عموما روش درمان واريس با ليزر براي بيماراني با وريد هاي آسيب ديده بزرگ تر و عمقي تر استفاده مي شود

علاوه بر اين، كساني كه شرايط انجام اين فرايند را ندارند، مي توانند با استفاده از فوم اسكلروتراپي درمان شوند. اين افراد معمولا بيماران مبتلا به وريد هاي كوچكي هستند كه پس از جراحي دوباره پديدار شده اند.

تفاوت درمان ليزر درون رگي و سطحي واريس

اغلب ليزر هاي استفاده شده براي EVLA تقريبا يكسان هستند. برخي انواع جديد از ليزر ها كمتر از ليزر هاي استاندارد سبب ايجاد درد مي شوند. با اينكه درد تجربه شده در اغلب بيماران اندك و قابل تحمل بوده اما به نظر مي رسد كه انواع جديد تر با درد كمتري همراه هستند.

ليزر هاي جديد برخلاف انواع استاندارد تحت آزمايش هاي باليني گسترده قرار نگرفته و به همين دليل محققان از موثر بودن آن ها مخصوصا در طولاني مدت مطمئن نيستند.

روش هاي جراحي آپانديس

درمان آپانديس با توجه به تشخيص پزشك و شرايط بيماراز جمله شدت التهاب آپانديس و سوابق پزشكي به ۲ روش لاپاروسكوپ و يا جراحي باز انجام شود.

آپاندكتومي باز

در عمل جراحي آپاندكتومي باز، پزشك جراح يك بريدگي در سمت راست و پايين شكم ايجاد مي‌كند و از محل همين بريدگي، آپانديس را با دقت از بافت هاي اطراف جدا كرده و خارج مي كند. سپس جاي اين بريدگي را با بخيه مي‌بندد. در اين زمان آپانديس براي آزمايش به آزمايشگاه پاتولوژي فرستاده مي شود.

روش آپاندكتومي باز براي چه كساني استفاده مي شود؟

اگر آپانديس پاره شده و محتويات آن در داخل حفره شكم پخش شده باشد، با استفاده از اين روش اين امكان فراهم مي شود كه پزشك حفره شكمي را تميز كند.

درنتيجه اگر آپانديس پاره شده و عفونت ناشي از آن به ساير اندام‌هاي داخلي سرايت كرده باشد، احتمالاً پزشك، جراحي آپانديس را به روش باز انجام مي دهد.

همچنين روش آپاندكتومي باز براي افرادي كه قبلاً عمل جراحي باز شكم انجام داده‌اند، گزينه بهتري مي‌باشد.

آپاندكتومي لاپاراسكوپي

در عمل آپاندكتومي به روش لاپاراسكوپي، پزشك جراح عمل جراحي برداشت آپانديس را با استفاده از لاپاروسكوپ براي مشاهده داخل حفره شكمي انجام مي دهد. در اين روش جراح از طريق چند بريدگي كوچك كه بر روي شكم آپانديس را بررسي مي‌كند.

سپس با استفاده از يك لوله كوچك و باريك به نام كانولا از طريق اين بريدگي‌ها به حفره شكم وارد مي‌شود. كانولا براي باد كردن شكم با گاز دي‌اكسيدكربن مورد استفاده قرار مي گيرد. اين گاز به جراح امكان مي‌دهد كه بتواند آپانديس را با وضوح بيشتري ببيند.

پس از وارد شدن گاز دي‌اكسيدكربن به شكم، يك ابزار جراحي به نام لاپاراسكوپ از طريق بريدگي‌ها وارد شكم مي‌شود. لاپاراسكوپ به شكل يك لوله دراز و نازك است كه يك چراغ قوي و يك دوربين با كيفيت بالا در نوك آن تعبيه شده است.

اين دوربين تصوير داخل حفره شكم را بر روي يك صفحه مانيتور نشان مي‌دهد و جراح از اين طريق مي‌تواند داخل شكم شما را با وضوح بالايي ببيند و ابزار جراحي را جهت انجام عمل جراحي به سمت نقطه مورد نظر خود هدايت كند.

سپس پزشك در صورت مشاهده زائده آپانديس در تصوير، انتهاي آن را با بخيه مي‌بندد و آن را خارج مي‌كند. سپس بريدگي‌هاي كوچك روي سطح شكم شما تميز، ضد عفوني، بخيه و پانسمان مي‌شود.

آنوريسم يا رگ‏برآمدگي

عبارت است از بزرگ شدن يا بيرون‌زدگي ديواره يك سرخرگ در اثر ضعف ديواره سرخرگ و افزايش قطر سرخرگ بيش از يك و نيم برابر قطر معمول آن رگ. آنوريسم معمولاً در آئورت (سرخرگ بزرگي كه از قلب منشاء گرفته و در سينه و شكم به سمت پايين حركت مي‌كند) يا سرخرگ‌هايي كه مغز، پاها، يا ديواره قلب را تغذيه مي‌كنند، ايجاد مي‌شود.

درمان آنوريسم

درمان آنوريسم به اندازه آنوريسم و سرعت رشد آن بستگي دارد.

در مواردي كه آنوريسم كوچك باشد ممكن است پزشك پيش از جراحي بيماري را توسط دارو و كاهش فشار خون و ريلكس كردن عروق كنترل كند و از پارگي سرخرگ جلوگيري كند.

اما هنگامي كه آنوريسم آئورت شكمي بسيار بزرگ يا به سرعت در حال رشد و در معرض خطر پارگي و يا دايسكشن باشد باشد، نياز به درمان دارد.

بهترين روش درمان هر آنوريسم به عوامل مختلفي از جمله محل و شكل آنوريسم و همچنين شرايط فيزيكي بيمار بستگي دارد.

دو نوع اصلي از عمل جراحي براي اصلاح آنوريسم آئورت بزرگ وجود دارد:

• ترميم آنوريسم آئورت شكمي به روش جراحي باز
• اندوواسكولار (ترميم كم تهاجمي)

جراحي باز آنوريسم شكمي

در جراحي باز آنوريسم بخش آسيب ديده را از آئورت حذف و آن را با يك لوله مصنوعي جايگزين مي كنند. اين جراحي نوع استاندارد و رايج جراحي آنوريسم آئورت است.

در اين روش يك برش بزرگ در شكم يا قفسه سينه ايجاد مي شود و در طول عمل جراحي، آنوريسم حذف مي گردد.

پس از آن، بخشي از آئورت با موادي مانند داكرون يا تفلون پيوند زده مي شود.

اين عمل نياز به بيهوشي عمومي دارد. عمل جراحي ۳ تا ۶ ساعت طول مي كشد و دوره نقاهتي كه بايد در بيمارستان طي شود، ۵ تا ۸ روز است.

در اغلب موارد زمان لازم براي بهبودي كامل و بازگشت به فعاليت هاي روزانه پس از عمل جراحي باز قفسه سينه و شكم، يك ماه است.

جراحي اندوواسكولار

در اين روش جراحي، آنوريسم برداشته نمي شود. بلكه توسط استنت گرفت ها و يا تكنولوژي جديد استنت گرافت آنوريزم، مسير عبور جريان خون احيا مي گردد.

همچنين فشار مضاعف بر روي ديواره ي سرخرگ احساس نمي شود. اين امر از پارگي و دايسكشن سرخرگ جلوگيري مي كند.

جراح ابتدا يك كاتتر را به داخل سرخرگ در كشاله ران (قسمت بالايي ران) مي برد. سپس با استفاده از اشعه ي ايكس براي ديدن عروق، جراحي پيوند به آئورت را انجام مي دهد.

بعد از آن پيوند، داخل آئورت گسترش داده شده و در جاي خود به يك كانال پايدار براي جريان خون تبديل مي شود. پيوند بخش ضعيف شده آئورت را تقويت مي كند. اين كمك مي كند تا از پارگي آنوريسم جلوگيري شود.

در اين روش درماني از بيهوشي عمومي استفاده مي شود و نسبت به جراحي باز بسيار ساده تر است.

فتق (به انگليسي: Hernia) يا باد فتق به پيش رفتگي دروني و خروج يكي از احشا (اندرونه) يا فاسياي اندام يا بخشي از آن در ديواره‌اي كه به‌طور طبيعي آن را دربر مي‌گيرد از طريق يك معبر يا كانال يا روزنه آناتوميك گفته مي‌شود.

واژهٔ اندرونه يا احشا (مانند روده، جگر و غيره) در كل به تمام اندام‌هاي موجود و محصور درون حفره‌اي از فضاي كالبدي يك ارگانيزم گفته مي‌شود. در بدن انسان فضاي حفره‌اي شامل حفره دماغي، حفره صدري يا سينه‌اي، حفره شكمي مي‌باشد. فتق تنها در مورد احشاي آزاد يا داراي قابليت جابجا شدن بواسطه يك بيماري يا تروما گفته مي‌شود.

انواع مختلفي از فتق وجود داردكه درمانهاي متفاوتي دارند. گاه پس از يك سوراخ شدگي بعد از عمل لاپاروسكوپي نيز ممكن است خروج يكي از احشا از جوشگاه اتفاق افتد كه به فتق پُست-لاپاروتومي (بعد از انجام لاپاروتومي) شناخته مي‌شود

درمان فتق شكمي

روش درماني هر فرد به اندازه فتق و شدت علائم آن بستگي دارد. بر اين اساس روش هاي درماني كه براي فتق هاي شكمي وجود دارد؛ شامل تغيير رويه ي زندگي، مصرف برخي دارو ها و جراحي است.

درمان قطعي اين بيماري جراحي است. رعايت برخي نكات و مصرف داروها فقط علائم بيماري را كاهش مي دهند و به روند بهبودي كمك مي كند.

جراحي

پزشك جراح روش جراحي مناسب را با توجه به عواملي مانند سن بيمار، نوع فتق، شرايط عمومي، سلامت بيمار و … تعيين مي كند. كه شامل دو روش جراحي باز و استفاده از لاپاراسكوپي است.

جراحي باز

اين روش عمومي‌ترين روش در جراحي فتق است. جراح در آن با ايجاد يك برش چند سانتي بر روي شكم، در قسمتي از بالاي توده فتق، مي تواند به نواحي داخلي دسترسي داشته باشد و عمل ترميم فتق را به پايان برساند. سپس ترميم پوست با چسب يا بخيه انجام مي‌شود.

اين روش اغلب براي بيماران جوان و فتق هاي كوچك كاربرد دارد. اين روش با بيهوشي كامل با بي حسي موضعي انجام مي گردد. در اين روش احتمال عود يا بروز مجدد بيماري بسيار زياد است.

 
لاپاراسكوپي

در روش لاپاراسكوپي، برشي بر روي شكم انجام نخواهد شد. جراح تنها با ايجاد حفره‌هاي كوچكي (معمولاً ۳ عدد) و به كمك ابزار خود و دوربيني كه در اختيار دارد عمل فتق را انجام مي دهد.

در اين روش احتمال ابتلا به انواع عفونتها، خونريزي مداوم و درد هاي مزمن كاهش مي يابد. اما انجام لاپاراسكوپي مي تواند ريسك آسيب به ساير نواحي بدن را افزايش دهد. بنابراين اين عمل بايد تنها توسط پزشكي متخصص و مجرب صورت گيرد.

اين روش مناسب فتق هايي است كه مرتباً تكرار مي شوند. اين جراحي توسط بيهوشي كامل انجام مي گيرد و معمولاً عمل به مدت يك ساعت به طول مي انجامد.

پيش از آنكه به مباحث درمان و جراحي واريس پا بپردازيم بهتر است با توضيحي مختصر با واريس آشنا شويم.

سياهرگ‌هاي واريسي بيماري شايع در بين افراد جامعه مي باشد، از هر ۱۰ نفر فرد بزرگسال، حدود ۳ نفر ممكن است دچار واريس پا شوند.

معمولا شخص مبتلا بيماري هاي زمينه اي ندارد و بدون هيچ دليل روشني دچار واريس مي‌شود. اين عارضه شايع عوارض جانبي دردناكي دارد و باعث اختلال در انجام كارهاي روزمره مي شود.

حتي اگر اين سياهرگ ها ديده نشوند ممكن است به مرور زمان بدترشده و باعث به وجود آمدن نارسايي مزمن وريدي يا CVI شود. خوشبختانه روش هاي موثري براي درمان و معالجه وجود دارد كه در ادامه به آنها مي پردازيم.

درمان‌هاي غير جراحي و خود درماني واريس

بيمار بايد سعي كند تا در مرحله ي اول مدت زمان طولاني روي پاهايش نايستد.

انجام تمرينات ورزشي و استراحت دادن به پا مي‌تواند در طول پروسه درمان موثر باشد.

در صورت داشتن اضافه وزن و چاقي، كاهش وزن مي تواند موثر باشد.

جوراب هاي مخصوص واريس باعث اصلاح گردش خون مي شود و همين امر سبب بهبود سياهرگ هاي واريسي مي شود.

البته براي كساني كه دچار مشكلاتي مانند (بيماري هاي عروق محيطي) هستند اين جوراب ها توصيه نمي شود. پس بايد در ابتدا يك مشاور عروقي شما را ارزيابي كند و در صورت نياز از جوراب هاي مخصوص واريس استفاده كنيد.

در بسياري از بيماران اين روش به صورت بلند مدت استفاده مي شود زيرا آنها تمايل و يا امكان انجام عمل جراحي واريس پا را ندارند و يا ممكن است دچار مشكل در سياهرگ هاي عمقي و سطحي خود باشند.

جراحي واريس پا با ابليشن اندوترمال

در واقع مي شود بسياري از سياهرگ هاي واريسي را با بيهوشي موضعي درمان كرد، به طوري كه بيمار بعد از گذشت نيم ساعت تا يك ساعت بعد از عمل جراجي از كلينيك مرخص مي شود.

عمل جراحي (انسداد و قطع عروق) واريس

فرايند عمل جراحي واريس پا براي درمان سياهرگ هاي واريسي را يك روز در نظر بگيريد. ولي در صورتي كه بيمار هر دو پايش را عمل كند به صورت همزمان بايد يك شب در بيمارستان بستري شود.

در عمل جراحي سياهرگ هاي واريسي شما را بيهوش مي‌كنند و در طول زمان هيچ دردي احساس نخواهيد كرد.

براي دستيابي به سياهرگ واريسي شكافي در كشاله ران و پشت زانو ايجاد مي شود، پس از آن سياهرگ واريسي را در قسمت بالايي پا مي بندند تا جريان خون نتواند از آن عبور كند.

در ادامه جراح با ايجاد شكاف پشت زانو يك سيم نازك وارد سياهرگ واريسي مي‌كند.

انسداد شرياني

در واقع انسداد شرياني بيماري از يك بيماري مشخص به نام تصلب شرايين، كه به دليل وجود ماده اي مومي شكل در درون رگها است، سرچشمه مي گيرد. اين ماده را به نام پلاك مي شناسند.

زماني كه در درون رگ ها پلاك به مقادير كافي انباشته شود، عروق مسدود شده و جريان عادي خون آهسته و يا از حركت باز مي ايستد. اين جريان خون كند امكان دارد به اختلال “ايسكمي” خاتمه يابد. ايسكمي هنگامي واقع مي شود كه در سلول هاي بدن به مقدار لازم اكسيژن وجود نداشته باشد. سرخرگهاي محيطي بسته شده در ناحيه پايين بدن، عمدتا موجب درد و احساس ناراحتي، گرفتگي و اسپاسم در پاها مي گردد. اقداماتي مانند سيگار كشيدن، ديابت، فشار خون بالا و كلسترول بالا قادرند توليد پلاك ها را توسعه دهند.

علائم انسداد شرياني

عموما بيماراني كه به انسداد شرياني دچار مي شوند، احساس درد و ناراحتي را در ناحيه باسن و رانها (با توجه به ناحيه اي كه انسداد به وقوع پيوسته است) احساس مي كنند. معمولا، مقدار و شدت دردي كه بيمار متحمل مي شود نشانه اي است از شدت انسدادي كه در شريان رخ داده است. در حالت خطرناك بيماري، انگشتان پا تغيير رنگ داشته و امكان دارد به رنگي آبي شكل متمايل شوند. در اين شرايط دماي پا پايين است و نبض در آن ضعيف مي باشد. حتي در حالت شديدتر، بافت از بين مي رود كه به دنبال همين موضوع احتمال قطع عضو دور از تصور نمي باشد.

در پاره اي از اوقات گرفتگي عضلات پا، هنگامي كه قدم مي زند بيش تر رخ مي دهد. اين درد غالبا با افزايش فعاليت هاي بدني فزوني مي يابد. به اين گرفتگي عضلات پا اصطلاحا لنگش متناوب گفته مي شود. همانطور كه درد قفسه سينه حاصل از مشكلات قلبي كه با استراحت از بين مي رود، در مورد لنگش متناوب نيز صادق است و اين گرفتگي با استراحت تقليل مي يابد. همچنين سردي هوا و استفاده بعضي از داروها احتمال درد ساق پا را افزايش مي دهند.

راه تشخيص انسداد شرياني

اين بيماري با گوش فرا دادن پزشك معالج به توضيحات شما و كنترل نبض در شريان پا متوجه انسداد احتمالي شريان شوند.

همچنين در ادامه معالج از آزمايش هاي زير ممكن است بهره جويد:

تست آرتيروگرافي كه عموما در حالاتي كه وضعيت خطرناك و بغرنج است و معالج نيت دارد كه از راه پوست عمل جراحي انجام دهد، مورد تجويز قرار مي گيرد.اين تست امكان تحليل خطرناك يا معمول بودن انسداد شريان را فراهم مي آورد.

آزمايش سونوگرافي كه توسط امواج صوتي ،تصويري از نحوه عبور جريان خون در شريان ها ارائه مي دهد.

نحوه درمان و يا جراحي انسداد شرياني

در صورتي كه انسداد شديد نباشد مي توان آن را با ترك سيگار، ورزش روزانه و منظم و همچنين كاهش وزن كنترل كرد.

جهت درمان انسداد شرياني، آنژيوپلاستي بوسيله بالون و يا استنت محيطي براي عروقي كه شديدا مسدود شده اند تجويز مي گردند كه به كار بردن اين روش ها مستلزم وجود درد يا علائم به خصوص ديگر مي باشد.

همچنين شيوه درمان ديگري به نام جراحي باي پس عروق محيطي وجود دارد كه اين شيوه جريان خون را درناحيه اطراف عروق تنگ برقرار كرده و سبب درمان انسدادهاي شرياني مي شود. در واقع در جراحي انسدادهاي شرياني، ناحيه انسداد از ناحيه عبور جريان خون خارج شده و به نوعي اين ناحيه دور زده مي شود. جراح با ايجاد برشي در قسمتي از پا يا دست و يا حتي زير شكم و يا ابزاري مصنوعي و يا با بهره گيري از پيوند رگ(استفاده از رگ هاي خود بيمار)دو نقطه پايين و بالاي ناحيه انسداد را به هم متصل كرده و ناحيه انسداد از ناحيه عبور جريان كنار زده مي شود.